Tekst achterflap

Milton dichtte in zijn wereldberoemde epos Paradise Lost (Het paradijs Verloren) over opstand in de hemel en de oorlog tussen God en Satan, elk met zijn eigen legioen engelen. Het twaalf boeken tellende gedicht gaat over het neerbliksemen van de gevallen engelen naar de hel en hun duivelse wraak op de nieuw geschapen mens in het paradijs: Adam en Eva en hun zondeval.
Als de heidense godenwereld van Homerus en Vergilius al dichters had geïnspireerd tot werk van eeuwige roem, wat was er dan niet mogelijk met de grootse scheppingsmythe en de sublieme stof uit het Oude Testament

Biografie

John Milton (1608-1674) groeide op in Londen en raakte door zijn vader, een talentvol musicus, al vroeg bekend met de praktijk en theorie van muziek. Hij was leergierig en verdiepte zich in de taal (Frans en Italiaans met name), de literatuur en de wetenschap. Tijdens zijn studie dichtte hij nog in het Latijn: dat zou qua structuur, uitdrukkingen en zinslengte zijn weerslag hebben op zijn latere Engelse werk. Naast gedichten schreef Milton ook traktaten over politiek, kerk, kunst, wetenschap, huwelijk en censuur. Dat laatste was een reactie op de censurering van vrijwel al zijn eigen traktaten.
Vanaf 1652 werd hij geleidelijk blind. Zijn eerste vrouw stierf in het kraambed en in 1658 overleed zijn tweede vrouw op dezelfde wijze. In 1660 moest hij onderduiken vanwege een antimonarchistisch traktaat. Zijn boeken werden verbrand. Zijn magnum opus, Paradise Lost, verscheen in 1667. Milton had tien jaar aan dit religieuze epos gewerkt. Het traditionele thema, de zondeval van de eerste mens, wordt hierin op weergaloze wijze beschreven. In 1671 verschenen ten slotte Paradise Regain’d en Samson Agonistes. Erkenning van het werk van Milton volgde pas in de achttiende eeuw, toen bleek hoe groot zijn invloed was op de ontwikkeling van de poëzie in Engeland.

Details