Tekst achterflap

Met een voorwoord van José Rentes de Carvalho. De binnenlanden van Portugal zijn bevroren in de tijd, een paradijs waar men zich alleen maar druk maakt over de diverse oogsten en waar men niet met de klok leeft, maar met de seizoenen. Het land doet denken aan het stille Nederland van de vroege jaren zestig. Soms steekt er een kip de straat over maar verder gebeurt er niets. Boeren nippen tevreden aan hun neutjes, vrouwen roddelen op de wasplaats en hebben geen internet nodig. Vroeger was alles beter, maar het geluk bestaat nog. Schrijver en columnist Arthur van Amerongen reisde een half jaar lang per openbaar vervoer naar alle uithoeken van Portugal. In zijn soms vileine maar vooral ironische stijl beschrijft Van Amerongen saudadisch treinvolk, verloren stations en verdwenen spoorlijnen met meer oog voor het kleine en het alledaagse dan Karl Ove Knausgård. Met bijdragen van Tessa de Loo, Ton van der Lee, René Zwaap, Arie Pos, Max Arian en Meinke Flesseman. 'Zo'n Arthur van Amerongen daar kan ik echt van genieten' - JEROEN PAUW

Biografie

Arthur van Amerongen (1959) woont in de Algarve en schrijft daar wekelijks zijn geruchtmakende columns voor de Volkskrant en HP/De Tijd. Arthur was correspondent in het Midden-Oosten en werkte voor onder andere Vrij Nederland, Het Parool, De Groene Amsterdammer en de VPRO. Hij won de Nipkowschijf en de Prijs voor de Dagbladjournalistiek. Eerder verschenen onder meer het voor de AKO Literatuur Prijs genomineerde Brussel: Eurabia, Mambo Jambo, Mijn moeder is gek, Op reis door de Algarve met Arthur van Amerongen, Dwarsdenker des Vaderlands en Saudades.

Details