Tekst achterflap

Over de onderzoeksagenda Online weerbaarheid wordt steeds belangrijker in de maatschappij en daarmee wordt ook de vraag naar kennis over dit thema urgenter en actueler. De Cyberweerbaar NL onderzoeksagenda dient als leidraad voor toekomstig praktijkgericht onderzoek op het gebied van cyberweerbaarheid en identificeert de belangrijkste vraagstukken en uitdagingen binnen dit thema. De focus ligt daarbij niet zozeer op de technologische aspecten, maar juist op de menselijke en organisatorische kanten van cyberweerbaarheid: welke gedrags- en houdingsaspecten beïnvloeden cyberweerbaarheid en hoe kunnen organisaties deze aspecten ten behoeve van cyberweerbaarheid verbeteren? Deze onderzoeksagenda bespreekt meerdere thema’s: slachtofferschap, daderschap, gedrag en gedragsverandering, en versterkingsmaatregelen voor cyberweerbaarheid in en door publieke en private organisaties. Over Cyberweerbaar NL Het expertisenetwerk Cyberweerbaar NL is een consortium van Nederlandse kennisinstellingen en publieke en private organisaties, en richt zich op het cyberweerbaar maken van de Nederlandse samenleving. Binnen dit netwerk wordt de kennis over cyberweerbaarheid ontwikkeld en uitgewisseld en worden huidige en toekomstige uitdagingen met elkaar gedeeld. Zo wordt er gezamenlijk gebouwd aan een duurzaam expertisenetwerk van onderzoekers en kennismakelaars in de beroepspraktijk waarbij continue vraagarticulatie en disseminatie van kennis over cyberweerbaarheid plaatsvindt. Zie voor meer informatie https://cyberweerbaarnl.nl

Inhoudsopgave

Voorwoord; 1 Inleiding; 1.1 Over Cyberweerbaar NL en de onderzoeksagenda; 1.2 Over cyberweerbaarheid; 1.3 Over online criminaliteit; 1.4 Over effectieve aanpakken en interventies; 2 Slachtofferschap; 2.1 Aard en omvang slachtofferschap onder burgers; 2.2 Aard en omvang van slachtofferschap onder bedrijven; 2.3 Impact en behoeften slachtoffers; 2.4 Risicofactoren voor slachtofferschap onder burgers; 2.5 Aangiftebereidheid; 3 Gedrag en gedragsverandering; 3.1 Veilig online gedrag; 3.2 Bewustzijn en risicoperceptie; 3.3 Risicocommunicatie en gedragsverandering; 3.4 Effectiviteit van bestaande interventies; 3.5 Lerend vermogen van organisaties; 3.6 Mensgerichte cyberweerbaarheid; 4 Versterkingsmaatregelen voor cyberweerbaarheid: de publieke kant; 4.1 Publiek-private samenwerking en ketens; 4.2 Brede bestrijding; 4.3 Het ontwikkelen en evalueren van alternatieve interventies; 4.4 Gemeentelijke rollen bij de aanpak van cybercrime en digitale veiligheid; 4.5 Digitaal samenleven: beschermen van de democratische rechtsstaat; 4.6 Digitale transformatie en leiderschap; 4.7 Cyberweerbaarheid in het onderwijs; 4.8 Cyberweerbaarheid van mensen met een licht verstandelijke beperking (LVB); 5 Versterkingsmaatregelen voor cyberweerbaarheid: de private kant; 5.1 Cyberweerbare organisaties: balans tussen voorbereiding en improvisatie; 5.2 Mensgericht ontwerpen van beveiligingsmaatregelen; 5.3 Detectie en respons bij cyberdreigingen; 5.4 Incident response in het mkb; 5.5 Kritieke-infrastructuursectoren (GMTS); 6 Cybercriminelen; 6.1 Ontwikkelpaden en risicofactoren voor daderschap van cybercrime; 6.2 De structuur en organisatie van cybercriminele netwerken; 6.3 Ontstaan en ontwikkeling cybercriminele samenwerking; 6.4 Cybercrime-as-a-service; 6.5 Geldezels / money mules; 6.6 De overlap tussen traditionele criminaliteit en online criminaliteit

Details