Korte beschrijving/Annotatie

Naast 'De sabbat' zijn er wegens hun toegevoegde waarde zes essays van Heschel toegevoegd die nog steeds actueel zijn.

Tekst achterflap

ELEGANT EN OP MEESLEPENDE WIJZE Schetst Heschel de betekenis van de sabbat in onze huidige cultuur. Hij geeft antwoord op vragen als: Waarom bestaat er een rustdag? Hoe werd deze een heilige dag? Waarom is de sabbat in de gehele wereld geaccepteerd?
DE SABBAT, inmiddels een klassiek werk uit de joodse spiritualiteit, is gelezen door duizenden mensen met verschillende levensvisies op zoek naar een ori atiepunt binnen de moderne samenleving. In deze korte, diepzinnige beschouwing over de betekenis van de zevende dag ontvouwt Heschel zijn indrukwekkende en invloedrijke idee over een heilige bouwkunst die niet in de ruimte verschijnt maar in de tijd. He jodendom, betoogt hij, is een religie van tijd: de echte betekenis ligt niet in de ruimte en de dingen daarin, maar in de tijd en de eeuwigheid die de ruimte bezielen, zodat de sabbatsdagen onze grootste kathedralen zijn.

IN DE OVERIGE ZES ESSAYS bespreekt Heschel de waarde van onze inspanningen, de reikwijdte van onze verwachtingen en de betekenis van onze daden. Hij benadrukt dat het heilige een universele aanwezigheid is en geen enkele religie de waarheid kan claimen. Heschel erkent het nut van dogma¿s maar het gaat hem niet om vorm, inhoud of strijdvragen. Het gaat om de realisering van waarden waarvan de geest van alle tijden zich spottend, verbitterd of onverschillig lijkt af te keren, maar die zich ook door de eeuwen heen onverwoestbaar hebben getoond.
Vlijmscherp herleidt Heschel het probleem van goed en kwaad tot de vermenging van deze machten: goed en kwaad, eens zo helder als dag en nacht, zijn vervaagd en wazig geworden.
`God is geen concept, geen symbool, geen fictie maar een roep. Geen verklaring maar een uitdaging.¿
Abraham Joshua Heschel laat zien dat er een pad loopt naar een wereldomvattende spirituele ontmoeting en samenwerking.

Slogan/Promotie

'Heiligheid' is de titel van een kort essay waarin Heschel zijn visie over het heilige naast die van Rudolf Otto en Mircea Eliade legt. Hij wijst erop dat het verkeerd is om het heilige en het alledaagse als tegenstellingen te zien. > BOEK I De sabbat is de kern van de joodse godsdienst. Het is de betrokkenheid op de dimensie van de tijd. Geen ruimtelijke zaken, zoals beelden en heilige plaatsen, staan in het middelpunt, maar de ‘heiliging’ van de tijd. De sabbat is het teken en het voorbeeld van die beleving. BOEK II > HET GEBED In het gebed verschuift het zwaartepunt van ons leven van zelfbewustzijn naar zelfovergave. Zo maakt gebed zichtbaar wat de goede weg is en wijst op de hindernissen en valkuilen. In het schijnsel van het gebed ontdekken we de waarden van onze inspanningen, de reikwijdte van onze verwachtingen en de betekenis van onze daden. > HET GEHEILIGDE MENSBEELD Onze God is ook de God van onze vijanden. De vijandschap tussen de volken zal veranderen in vriendschap. Zij zullen samenleven als zij samen zullen aanbidden. Alle drie zullen in gelijke mate Gods uitverkoren volk zijn. > PROTESTANTSE VERNIEUWING De vernieuwingsbehoefte binnen het protestantisme is sterk. Samenleving en religie lijken erg ver van elkaar verwijderd te zijn. Aan de andere kant is dit een uitgelezen tijdstip voor ontvlamming en ommekeer. Religie staat niet op zichzelf en heeft geen doel in zichzelf. Religie ontleent haar levenskracht aan de diepe wortels van het menselijke bestaan. Los hiervan wordt religie waardeloos. Onze kritieke situatie is ontstaan doordat wij wat aan religieus vertrouwen voorafgaat, verspeeld hebben: de eerste vereisten van inzicht en betrokkenheid. > DIEPTETHEOLOGIE is een godsdienstfilosofische uitwerking van § 5 van hoofdstuk I uit 'God zoekt de mens'. Theologie beschrijft de openbaring, dieptetheologie is het proces van verinnerlijking van de openbaringsgedachte. > GOED EN KWAAD, eens zo helder als dag en nacht, zijn vervaagd en wazig geworden. Als de vermenging van die twee ongedaan gemaakt is, dan is dat een bijdrage aan de bevrijding van de mens. > GOD IS GROTER DAN DE GODSDIENST Heschel was er diep van doordrongen dat geen religie of theologie een abso- lute waarheid behoort te claimen. God is geen concept, geen symbool, geen fictie maar een roep. God is geen verklaring maar een uitdaging. Heschel laat zien dat er een pad loopt naar een wereldomvattende spirituele ontmoeting en samenwerking.

Biografie

< IK SPREEK ALS LID VAN EEN GEMEENSCHAP, WIER GRONDLEGGER ABRAHAM WAS EN DE NAAM VAN MIJN RABBI IS MOZES. Ik spreek als iemand die Warschau, mijn geboortestad, net zes weken voor het begin van het onheil kon verlaten. Ik ben een stuk brandhout, gerukt uit het vuur waarin mijn volk verbrandde… > Zo beschreef Abraham Joshua Heschel zichzelf in 1965. In 1907 werd hij geboren in Warschau in een chassidisch gezin. In 1935 promoveerde hij in Berlijn en werd in 1934 docent aan de Hochschule für die Wissenschaft des Judentums. In 1937 volgde hij Martin Buber op aan het Jüdische Lehrhaus in Frankfurt am Main, opgericht door Franz Rosenzweig. Het jaar daarop wezen de nazi’s hem uit naar Polen. Zes weken voor de Duitse inval kon hij naar Londen vluchten, waar hij het Instituut voor Joodse Studies oprichtte. In 1940 vestigde hij zich in de Verenigde Staten, werd hoogleraar aan het Union Theological Seminary te New York. Hij stierf in 1972. In zijn inleidende essay bij Roman Vishniacs 'Polish Jews, a pictorial Record' schrijft Heschel: ‘De kleine joodse gemeenschappen in Oost-Europa waren als heilige teksten die open lagen voor de ogen van God, zo dicht lagen onze gebedshuizen bij de Sinaï. In de bescheiden houten synagogen reinigden de Joden hun gemoed en vervolmaakten zij hun gelijkenis met God. In hen ontstond een onbegrensde wereld van innerlijkheid, een Thora in het hart. Zelfs gewone mensen wisten hoe zij de uren van de werkdagen met mystieke schoonheid konden vullen. Het was geen toeval dat de Joden van Oost-Europa alledaagse scholing afwezen. Zij verachtten de wetenschap niet, maar zij geloofden dat een beetje edelmoedigheid duizendmaal waardevoller was dan alle profane wetenschappen, dat het belangrijker is om elke dag te bidden: Mijn God, bewaar mijn tong voor het kwade en dat het overpeinzen van de Psalmen de mens met meer mededogen vervult dan de studie van de Romeinse geschiedenis… Hun leven was georiënteerd op het spirituele. De huidige generatie heeft nog de sleutels tot de schat. Als wij deze rijkdom niet aan het licht brengen, zullen de sleutels met ons het graf ingaan en de voorraadschuur van de generaties zal voor altijd gesloten blijven.’

Inhoudsopgave

Introductie 'Het heilige' Voorwoord 'Docent in het huis der verwondering' > BOEK 1 De sabbat Proloog 'De architectuur van de tijd' > Eerste deel 1 Een paleis in de tijd 2 Voorbij de beschaving > Tweede deel 3 De grootsheid van de ruimte 4 Alleen de hemel en verder niets? 5 ‘Jij bent één’ 6 De aanwezigheid van een dag > Derde deel 7 De eeuwigheid uit zich in een dag 8 Vermoedens van eeuwigheid 9 Heiligheid in de tijd 10 Zet je zinnen op... > Epiloog 'De tijd heiligen' > Noten bij De sabbat > BOEK 2 'Een joodse visie' 1 Het gebed, bidden als oefening 2 Het geheiligde mensbeeld 3 Protestantse vernieuwing 4 Freud, Einstein en de emancipatie van religie 5 Dieptetheologie 6 Vermenging van goed en kwaad 7 God is groter dan de godsdienst > Biografische notitie > Fenomenologische bibliotheek

Details