Tekst achterflap

De toevallige kennismaking met een hedendaags Chinees schilderij vormt het uitgangspunt voor een verrassend essay van Jacques De Visscher over het bekijken, beluisteren en duiden van kunst. Hij beschrijft hoe uit waarneming en ervaring de concrete beleving groeit van kunstwerken die een plek in ons leven krijgen. Daarbij laat De Visscher doctrine of theorie achterwege. Hij is ervan overtuigd dat kunst pas in de persoonlijke leefwereld betekenis krijgt. Het geschenk van de kunst is het verslag van een existentieel avontuur met eeuwige vragen. Waar ontdek je het ‘esthetisch schone’? Is er in de kunstbeleving een dimensie die je in de sfeer van het religieuze brengt? Kan iemand, een gemeenschap, een maatschappij of een beschaving zichzelf in kunstwerken ontdekken en daarbij beseffen dat er een onmisbare historische en spirituele rijkdom in schuilt? Kunnen kunstwerken waarlijk onmisbare geschenken voor de mens zijn? Jacques De Visscher (1943) studeerde te Gent zowel Binnenhuisarchitectuur als Moraalwetenschap. Hij promoveerde op De religieuze symboliek in ‘Macbeth’ van Shakespeare. Hij was achtereenvolgens hoogleraar Kunstfilosofie aan het Hoger Architectuurinstituut Sint-Lucas (Gent-Brussel) en bijzonder hoogleraar Filosofie en Literatuur aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Hij is auteur van vijfentwintig boeken.

Details