Tekst achterflap

In het midden van de negentiende eeuw schreef Alexandre Dumas, beroemd om zijn avonturenromans als De drie musketiers en De graaf van Monte-Cristo, een opmerkelijk ander soort verhaal: La Tulipe Noire. Deze historische roman, gepubliceerd in 1850, speelt zich af in het Nederland van het rampjaar 1672. Tegen de achtergrond van politieke moorden, tulpenmanie en persoonlijke ambities vertelt Dumas het meeslepende verhaal van een man die droomt van schoonheid in een tijd vol geweld. In Nederland verscheen al snel een vertaling van deze roman. Ze werd zorgvuldig gemoderniseerd en aangepast voor hedendaagse lezers, zonder het karakter van de oorspronkelijke vertelling te verliezen. Met oog voor zowel historische context als literaire kracht is deze bewerking bedoeld als een brug tussen klassiek en modern: een kennismaking met een meesterverteller, via een verhaal dat nog altijd betovert.

Biografie

Toen Alexandre Dumas in 1850 zijn roman La Tulipe Noire schreef, greep hij terug op een van de meest turbulente periodes uit de Nederlandse geschiedenis: het rampjaar 1672. De gruwelijke moord op de gebroeders De Witt, de politieke intriges, en de fascinatie voor zeldzame tulpen vormden de ingrediënten voor een meeslepend verhaal dat romantiek, tragedie en spanning combineert. In de originele Franse roman verweeft Dumas historische feiten met fictieve elementen rondom de droom om de eerste volledig zwarte tulp te kweken — een droom die de hoofdpersoon, Cornelis van Baerle, alles kost, maar hem uiteindelijk ook verlossing brengt.

Details