Tekst achterflap

Doodgaan door een tekort aan liefde of doodgaan aan kanker? Durkie, Durkstra of Tink, de auteur van deze autobiografische roman vraagt zich regelmatig af of dat haar lot is. Dit boek staat bol van momenten waarin Tink zichzelf de spiegel voorhoudt terwijl haar lief Jan haar uitdaagt. Terwijl een killing kanker haar uitdaagt. In die momenten lezen we over diepe verlangens. Over een leven waaruit vader te vroeg vertrekken moest. Over relatiekeuzes die anders werken dan gedroomd. Over hoe een goede moeder te zijn ondanks al die verlangens. En te (gaan) leven als een heremiet.

Bewust had ik er nooit voor gekozen, om als een kluizenaar te leven. De ruim drie jaren dat ik dat deed waren noodgedwongen. Ik werd in eerste instantie geveld door borstkanker en een uitputtende behandeling die me op een haartje na lieten sterven. Die bijna dood ervaring was pas achteraf een prachtige ervaring en een nieuw begin van mijn leven. Maar waardoor ik nog veel meer in de put raakte was mijn gebroken hart en een gekmakend gevoel van verlatenheid in exact diezelfde periode. Ik heb me als een geslagen paardje op een donkere stal gevoeld. Mijn grootste nachtmerrie. En ik wist niet hoe ik door die imaginaire gesloten deur, naar buiten kon lopen. Wat ik deed was schrijven; meer dan tweehonderd onbeantwoorde brieven…

Katinka H. Durkstra, auteur van deze spirituele autobiografische roman, schreef dit hoogstpersoonlijke verhaal over vallen en opstaan om uiteindelijk het geluk in eigen handen te nemen. De wereld anno 2025 leert ons dat zelfliefde, selfcare en onze persoonlijke ontwikkeling ons hoogste goed zijn.

Details