Korte beschrijving/Annotatie

Het boek beschrijft het leven van de ouders van de auteur in het verzorgingstehuis. Maar gaat ook over de natuur en nostalgie.

Tekst achterflap

De gedichten en verhalen nemen je mee in de wereld van de auteur, haar ouders en alles wat haar bezighoudt. De inhoud van het boek is heel divers. Helaas is haar vader op de leeftijd van 101 jaar overleden. In het begin had hij heel veel moeite om te accepteren dat hij in een verzorgingshuis zat. Ook hij was een natuurmens en heeft altijd veel gewandeld. Haar moeder heeft dementie, dit is een ziekte waar vele mensen mee te maken hebben of krijgen. Dit boek ziet ze dan ook als een ode aan haar ouders. Om de zwaarte wat te verlichten wandelt de auteur veel in de natuur en denkt vaak terug aan haar mooie jeugdherinneringen die weer in het boek zijn terug te vinden.

Biografie

José Poncin, geboren in 1956, is iemand die het leuk vindt om een lach op iemands gezicht te toveren. Maar ze is ook iemand die troost brengt door middel van haar schrijven. Omdat ze een open persoon is vertellen veel mensen hun eigen verhaal en belevenissen aan haar. Ze is 48 jaar getrouwd met een muzikant, waar ze twee kinderen mee heeft. Ook de partners van haar kinderen, beschouwt ze als haar kinderen. Ze heeft vier kleinzonen, waar ze super trots op is. Naast het schrijven maakt ze velen blij met haar handpoppen. Die neemt ze vaak mee naar het verzorgingshuis, om bij de bewoners een lach op het gezicht te toveren. Dansen en muziek zijn ook belangrijke onderdelen in haar leven.

Details