Korte beschrijving/Annotatie

Het leven bestaat uit het openen en sluiten van deuren, letterlijk en figuurlijk. De dichter neemt je mee van openingstijd tot sluitingstijd, van binnenkant tot buitenkant, van deur tot deur.

Tekst achterflap

Als er ergens een sluitingstijd is, dan is er sprake van een deur. En tegelijkertijd is die deur een ruimer begrip, een mooie metafoor; vaker gebruikt, maar niet alledaags. Het leven bestaat - het is niet anders - uit zowel het openen van deuren als het sluiten ervan, letterlijk en figuurlijk. En er is altijd een buitenkant en een binnenkant. Steven van Campen heeft in zijn laatste poëziebundel dankbaar gebruik gemaakt van de metafoor van de deur. Daarin is hij mede geïnspireerd door zijn vrouw Gonny die tijdens hun vakanties altijd gespitst was op het fotograferen van bijzondere deuren. Een unieke combinatie.

Biografie

Steven van Campen (1938) bewandelt zijn eigen poëtische weg. Met woordkeus, woordvolgorde en regellengte componeert hij ontroerende, indringende, rake gedichten. Hij wikt en weegt zijn taal en smeedt zijn regels op een welhaast ambachtelijke wijze tot eenheid. Poëzie pur sang met een schijnbare eenvoud en onbeklemtoonde emotie die voor iedere lezer herkenbaar is. Onderweg zijn, het leven als zoektocht, als universele queeste, is het thema dat hem beweegt. Binnen dat kader maakt hij verrassende keuzes, qua inhoud, maar ook in taalgebruik. Het resultaat is altijd een uitnodiging om met hem mee te reizen.

Details