Tekst achterflap

De Geheimen van Lombok begint als een zoektocht naar wat zich verbergt in de leegte tussen herinnering en werkelijkheid. Het boek vertelt drie verhalen die op het eerste gezicht gescheiden lijken, maar die voortdurend met elkaar verweven zijn: de zusjes Emma en Olivia, Sarah de privédetective, en de man die hen observeerde, de moordenaar. Het centrale thema is de ongrijpbaarheid van waarheid. In dit verhaal bestaat waarheid niet als een eenduidig feit. Ze verandert afhankelijk van perspectief, herinnering en perceptie. Wat voor de een een bewijs is, is voor de ander slechts een schaduw. Dit wordt symbolisch uitgedrukt via de spiegel, het water en de voortdurende beweging van schuld en verantwoordelijkheid. De personages zijn gevangen in hun eigen spiegelingen. Emma en Olivia dragen hun geheimen als bagage, Sarah zoekt naar een sluitende verklaring die nooit volledig te vinden is, en de moordenaar beweegt op de grens tussen schuld en onschuld, tussen realiteit en hallucinatie. Hun acties en keuzes suggereren een wereld waarin niemand echt vrij is van invloed, herinnering of observerende ogen.

Details